Η ηδονή...

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως η ανθρώπινη φύση διαθέτει έμφυτη την ροπή προς την ηδονή.

Αν όμως η ηδονή που παράγεται πχ από το χάιδεμα των ανθρώπινων γεννητικών οργάνων είναι ωφέλιμη για έναν πολιτισμό γιατί ενίοτε συμβάλει στην ανθρώπινη αναπαραγωγή, το συνεχόμενο “χάιδεμα” των ανθρώπινων αυτιών με λόγια αρεστά σχεδόν πάντα οδηγεί στην ανθρώπινη αποχαύνωση και στο τέλος στην καταστροφή του πολιτισμού.

Και όλα αυτά απλά γιατί η συγκεκριμένη αυτή ηδονή σε συνδυασμό με τα άλλα δύο κύρια χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης δηλαδή την άγνοια και την ανοησία (τα οποία και θα αναλυθούν σε επόμενες “νεκροψίες-νεκροτομές”) δημιουργούν ένα αυτοτροφοδοτούμενο και “εκρηκτικό” μείγμα στο οποίο το ένα τρέφει το άλλο με τελική κατάληξη πάντα την ανθρώπινη καταστροφή.

Διότι η ηδονή από το "χάιδεμα των αυτιών" εν καιρό ειρήνης και μέσα σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα κάνει τους ανθρώπους από ένα σημείο και μετά να εκλέγουν αυτούς που είτε από σκοπιμότητα είτε από ανοησία μπορούν και “χαϊδεύουν” καλύτερα τα αυτιά των ψηφοφόρων τάζοντας τους τα περισσότερα και τους “χαζεύουν” σε τέτοιο βαθμό που τους κάνει να πιστεύουν πως είναι φτωχοί απλά και μόνο επειδή τους έχουν κλέψει “οι άλλοι” οι πλούσιοι ντε οι εφοπλιστές και οι τοκογλύφοι και πως ψηφίζοντας αυτούς θα πάρουν πίσω τα κλεμμένα, αλλά στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν από ένα σημείο και μετά είναι να το "ρίχνουν στα δανεικά" και να κλέβουν αυτοί με το “έτσι θέλω” και πάντα με το γράμμα του νόμου τους άλλους, δηλαδή αυτούς που παράγουν πραγματικά, ζώντας συνεχώς εις βάρος τους.

Και όλα αυτά φυσικά επειδή το επιβάλει ο “πολιτισμός”, για να καταπολεμηθεί η αδικία της κοινωνίας και να επιτευχθεί επιτέλους η ισότητα, η δικαιοσύνη και η καθολική ευημερία μέσω της ισοκατανομής του πλούτου.

Και όταν κάποια στιγμή όλο αυτό το σκηνικό “σκάσει” και έρθει η ώρα της “πληρωμής” όπως συμβαίνει τώρα ειδικά στη χώρα μας, το “χάιδεμα των αυτιών” είναι αυτό που απομακρύνει τους ανθρώπους από την αλήθεια κάνοντας τους να πιστεύουν πως κάπου εκεί έξω υπάρχουν κάποιοι που είναι προδότες ή κάποιοι που είναι Εβραίοι και που τα έχουν “στήσει” όλα ή τέλος πάντων κάποιοι κακοί (και πάντα τοκογλύφοι) που φταίνε για όλα τα δεινά και για όλες τις αδικίες και αυτοί φυσικά δεν είναι άλλοι από τον ίδιο τον καπιταλισμό (λες και είναι δυνατόν να γίνει κάτι πολύ καλό και κάτι πολύ μεγάλο χωρίς κεφάλαιο) και τον κατάπτυστο νεοφιλελευθερισμό τον οποίον σχεδόν όλοι “φτύνουν” και βρίζουν καθημερινά ως τον αποκλειστικό υπεύθυνο για όλα τα δεινά που συμβαίνουν γύρω τους αλλά και που θα συμβούν στο μέλλον, χωρίς όμως σχεδόν κανένας τους να γνωρίζει τι είναι πραγματικά αυτός και τι πρεσβεύει και το ακόμη χειρότερο με τους περισσότερους αριστερούς ή δεξιούς που τον βρίζουν σήμερα να έχουν σε πολλά και συγκεκριμένα σημεία τις ίδιες απόψεις με αυτόν.
 
Έτσι λοιπόν αυτό που γίνεται πάντα είναι από το πολύ το “χάιδεμα” η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών στο τέλος να "χρωστάει της Μιχαλούς" να έχει μπλέξει το καλό με το κακό και το αληθινό με το ψεύτικο, να αρχίζει να νομίζει ότι νάνε, να ψηφίζει ότι νάνε και πάει λέγοντας, με την πραγματική οικονομία μοιραία κάποια στιγμή να καταρρέει γιατί αυτοί που παράγουν μοιραία κάποια στιγμή και αυτοί “ψοφάνε” από το πολύ “άρμεγμα”, παίρνοντας όμως μαζί τους και την δημοκρατία και τότε από τους “απατεώνες” και τους ανόητους της δημοκρατίας περνάμε στους ακόμη πιο ανόητους της δικτατορίας και στο τέλος όλα γίνονται “μØÛνί καπέλο” και ο πολιτισμός πάει περίπατο.

Και το "ηθικό δίδαγμα" απ' όλα αυτά;

Ότι ενώ το “μØÛνί καράβια σέρνει”..
 
στο τέλος πάντα το “αυτί καράβια δένει”...

Ο Ιατροδικαστής των πολιτισμών...